Nire izena Isabel da eta 64 urte ditut. Salamancako herri txiki batekoa naiz, baina Leonen jaio nintzen. Nire bi ahizpa nagusiak, ni anai nagusia eta ni, oraindik amaren sabelean, trenez Leonera joan behar izan genuen nire aita bertan zegoelako, lan on bat bilatzera joan behar izan zuen familia mantentzeko. Nire amak Salamancatik Leonera bakarrik joan behar izan zuen hiru haur txikirekin, 7, 5 eta 1 urtekoak eta haurdun.

Meategiko lana gogorra zen, eta urte bete pasa aurretik Salamancara itzuli ginen, meategian lan gutxi zegoelako. Urte betean herrira bueltatu behar izan genuen, familia landa eremuan lanean jarri behar izan zuen bost seme-alabez osatutako familia bat elikatzeko eta mantentzeko. Nik 6 urte besterik ez nituenean, nire aita gaixotu eta hil egin zen, nire ama alargun utziz eta 5 seme-alaben kargu.

Bizitza berri baten bila eta bizitza kalitatea hobetzeko itxaropenarekin, Euskal Herrira joan ginen, Irunera. Hemen oso zoriontsuak izan gara urteetan zehar. Hala ere, ni anai bat hil egin zen eta beranduago ahizpa bat ere. Gertaera hauez gain eta egoera hau guztia eta gure bizitzako etapak bide erraza izan ez diren arren, eduki edo izan dugun gauza bakoitza balioztatzen ikasi dugu, bizitzan zehar gurutzatu dugun une eta pertsona bakoitza.

Askotan, ez da eduki duzun kantitatea, duzun guztia eta gauza bakoitza balioztatzen ikastea baizik, ugaria izatea beharrezkoa ez delarik. Hobe da duzuna baloratzen eta estimatzen ikastea. Modu honetan, nahiz eta gauza handiak ez izan, beharrezkoa baduzu, beti zoriontsuak izan gara, batera. Beti geratuko zaigu… nola izango litzateke han? …eta….bagenu? Baina ni hona etorriko ez banintz, Irunera, ez nuke nire senarra ezagutuko, bera ere Salamancakoa izanik. Ez nuke hain ederra den familia izango eta ez nituzke ikasiko bizi dudan guztiak erakutsi didan guztia.

Nire bidaia gauza txarrez eta onez osatua egon da, gainerako pertsonen bidaiak bezala. Baina, txarra den hori ezagutu izan ez banu, agian gehiago ahalegindu beharko nuke inguratzen nauten gauza on guztiak balioztatzen. Ni zoriontsu naiz nire familia eta nire inguruan dauden pertsonak ongi badaude eta gauza positibo guztiak partekatzen, nire trebeziak, esperientziak eta beraiekin izandako bizipenak.

Bidea aurkitzeko gakoa errespetua eta maitasuna dira. Batzuk eta besteak partekatu eta ikasi.